User:Yerevantsi/sandbox/Ereruyk

Yererouk

https://www.civilnet.am/en/news/745528/ererouyk-preserving-an-armenian-architectural-masterpiece/ Ererouyk: Preserving an Armenian architectural masterpiece

Harutyunyan, Varazdat (1992). Հայկական ճարտարապետության պատմություն [History of Armenian Architecture] (PDF) (in Armenian). Yerevan: Luys. ISBN 5-545-00215-4. Archived from the original (PDF) on 2 January 2022.

Yereruyk
Religion
Affiliation	Armenian Apostolic
Location
Location	Anipemza, Shirak, Armenia
Geographic coordinates	40.440105°N 43.609222°E / 40.440105; 43.609222

Yereruyk (Armenian: Երերույք, Classical Armenian: Երերոյք) is an early medieval church in the village of Anipemza, Shirak, Armenia, close to the Akhurian river, which forms the Armenia-Turkey border.

Yererouk Ererouk

History

Date: Probably V c., but perhaps late IVth.

Evidence for date: No textual references or inscriptions from the paleo-Christian period, dated by style and type of building.

Sayadyan, Liana (3 February 2021). "Ֆրանս-հայկական հնագիտական արշավախումբն ամփոփել է Երերույքի տաճարի պեղումները [The French-Armenian archeological expedition summed up the excavations of Yereruyk temple]". Hetq (in Armenian). Archived from the original on 3 January 2022.

Architecture

church of Ereroyk' is a large and elaborate example of an Armenian basilica. generally dated to the late 5th to early 6th centuries, it ruses from a tall styolbate (stepped foundation) and measures some 34 m in length. Roofing, probably wooden, no longer survives. Tower-like structures stood at each corner, while porticoes screen the northern and southern facades, terminating at the east in exterior niches. Sculptural decoration at Ereroyk' is largely architectonic, with denticulated cornices, channeled window moldings, sculpted crosses atop lintels, and stylized Corinthian capitals crowning engaged columns. A sundial, typical of medieval Armenian churches, appeared on the south facade.

Ereroyk' finds parallels in the contemporary architecture of Syria. It resembles particularly closely the fifth-century church of the monastery of Deir Turmanin in northern Syria, which likewise rises from a tall foundation and bore a western portico with corner towers. Comparable, too, are the decorated exteriors. Doors and windows are adorned with arched, profiled bands, sometimes united in a continuous sculpted arcade. Unlike the early Christian basilicas of Rome, whose brick facades enclose splendid interior decoration, the basilicas of Armenia and Syria highlight the exterior wall surface as a site of a sculpture and inscriptions. we do not know the patron of Ereroyk'. archaeological work at the site offers a sense of its immediate physical context. Excavations in 2009-2011 revealed that the church lay within a large walled precinct also containing a necropolis to the south, whose stone sarcophagi and commemorate stelae suggest an early medieval date. The southernly location for this zone also offers an explanation for the emphasis placed on the south wall of church: pierced by two portals rather than one, it bears the only inscription found on the church: the Greek text of Psalm 92:93:5 ("Holiness befits your house, O Lord, for the length of days.") The earliest-known biblical inscription on an Armenian church, this text finds parallels in Greek from fifth- and sixth-century Syria, Cilicia, and the Holy Land, offering further testimony of the shared cultural traditions among the Christian communities of the Eastern Mediterranean.

Preservation and restoration

State of preservation: poor, but properly cared for

Reconstructions: 1928 and 1948 by Committee for the Preservation of Monuments, Armenia S.S.R.

2021 https://www.1lurer.am/hy/2021/07/15/%D4%B1%D5%B4%D6%80%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B5%D5%BE%D5%B8%D6%82%D5%B4-%D5%A7-%D4%B5%D6%80%D5%A5%D6%80%D5%B8%D6%82%D5%B5%D6%84%D5%AB-%D5%BF%D5%A1%D5%B3%D5%A1%D6%80%D5%A8/517042

U.S. Embassy provides $175,000 conservation grant for Yereruyk Basilica https://armenpress.am/eng/news/1124539/

https://armenpress.am/arm/news/1136420.html Երերույքի տաճարի ամրակայման աշխատանքների նախագիծը պատրաստ է. շինաշխատանքներն արդեն մեկնարկել են

Heritage designation

In 1995 Armenia submitted the Yereruyk site to the tentative list of UNESCO World Heritage Sites.

https://armenpress.am/eng/news/892386/armenia-to-submit-ancient-yereruyk-basilica-for-unesco-world-heritage-list.html

In 1983 the government of Soviet Armenia listed Yereruyk as a protected historical landmark. The site, with 11 items, was included in the list of historical and cultural monuments of Shirak province, approved by the government of Armenia in 2004.

European Heritage Days

https://www.europeanheritagedays.com/EHD-Programme/Press-Corner/News/More-European-Heritage-Days-events-happening-right-now European Heritage Days in Armenia – Եվրոպական ժառանգության օրեր – will be taking part in this year’s shared theme, ‘Heritage: All inclusive’. Run by Ministry of Education, Science, Culture and Sports, the programme will see more than 200 special events organised by over 100 cultural organisations. The launch event of the second weekend will include choral and piano performances in Yereruyk Cathedral

https://www.azatutyun.am/a/31473028.html Դասական երաժշտություն կհնչի Երերույքի տաճարում և Արուճի Սուրբ Գրիգոր եկեղեցում

https://escs.am/am/news/9943 Եվրոպական ժառանգության օրերի մեկնարկը՝ ճարտարապետական գլուխգործոց Երերույքից

https://www.1lurer.am/hy/2021/09/23/%D4%B2%D5%A1%D6%81%D6%85%D5%A9%D5%B5%D5%A1-%D5%A4%D5%A1%D5%BD%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B6-%D5%B0%D5%A1%D5%B4%D5%A5%D6%80%D5%A3%D5%9D-%D4%B5%D6%80%D5%A5%D6%80%D5%B8%D6%82%D5%B5%D6%84%D5%AB-%D5%BF%D5%A1%D5%B3%D5%A1%D6%80%D5%B8%D6%82%D5%B4/562107?__cf_chl_managed_tk__=pmd_AJdOPqOw.qEXXHUsMYVPJig2EtQ7wYMc.YpTIm16jQQ-1632813904-0-gqNtZGzNA_ujcnBszRR9 Բացօթյա դասական համերգ՝ Երերույքի տաճարում

23:10, 5 մրտ 2023 Հայ-թուրքական սահմանին տեղադրվեց ՀՀ դրոշը (լուսանկարներ) https://hetq.am/hy/article/153822

https://armenpress.am/eng/news/1113257/ Armenian-French project for preservation of Ererouyk receives Europe’s top heritage award 14 June 2023

sources

Arshak Fetvadjian

Tekor, Ereuyk

The SixthCentury,@c.-Among my studies I have two watercolours which are faithful portraits of the ruins of the churches of EREROUK and TEKOR. The former,which I visited in 1g06, remains as the drawing shows,but TEKOR, which I drew still earlier, was struck by lightning in 1912, after 1,500 years of existence, during several centuries of which it was abandoned. These two monuments are nearly identical in plan,details and technique, and also in the sculpture of their façades (the interiors are bare). They are examples of acharming archaism, and they are generally supposed to be the works of masters who were apprenticed to Syrianarchitects.

Nina Garsoïan: The long hiatus of the Armenian archaeological dark ages came to a close with the appearance of Christian monuments, probably in the fifth century. Numerous single- and three-aisled basilicas, seemingly related to Syrian or Anatolian types, were built throughout Armenia and in Georgia. Some of these were monumental and of remarkable quality, such as the one at Ereruk, on the western border of the Armenian Republic, which has been compared to the one at Qalb Louzeh in northern Syria.

• Maranci, Christina (1998). Medieval Armenian Architecture in historiography: Josef Strygowski and His Legacy (PhD thesis). Princeton University. OCLC 40827094.

The lack of a complete corpus of monuments led to a distortion in the early presentations of Armenian architecture. The most curious omission in the accounts is the massive fifth century basilica at Ereruyk', which stands just a few kilometers east of Ani (fig. 11). One wonders why this monument was omitted-- whether it deliberately passed up, or whether it was inaccessible at that time.57 It may be that the travelers were simply more interested in presenting the exotic and foreign-looking later churches

57 H. Abich, the German geologist and traveler, as Kouymjian has pointed out, did visit the site in 1844, and a small plan of the church is included in his Aus dem Kaukasischen Ländern: Reisebriefe, Vienna, 1896. On this subject, see also D. Kouymjian, "On the Historical Tracks of the Ererouk Basilica", Hask, vol. XLLIII, nos. 7-8, Antilias, 1974, pp. 296-310 (in Armenian). This also exists in an Italian translation: "Traccie storiche della basilica di Ererouk," Ricerca sull'Archittetura Armena, vol. 15, Fonti, II, Milan, 1977, pp. 57-72. Armenian scholars were certainly familiar with the monument as well. A drawing by O. Esayan appears in Levond Ališan's Sirak, p. 170, fig. 78. Again, I must thank Professor Dickran Kouymjian for bringing this image to my attention.

Debates about the roofing of the central nave at Ereruyk' continue. T'oramanyan, Strzygowski, Krautheimer, and Alpago-Novello believe it was vaulted, Khatchatrian believed it was covered with a timber roof, and Tokarski i thought was covered with a timber roof supported by transverse stone rib arches. For a sample of the latest thoughts on this subject, see V. Grigorian, "Reconstruction of the Yereruyk' Basilica," Quinto Simposio Internazionale di arte armena, Atti, 1988, pp. 179-184

LAST, FIRST (2018). "CHAPTER". In Evans, Helen C. (ed.). Armenia: Art, Religion, and Trade in the Middle Ages. Metropolitan Museum of Art and Yale University Press. ISBN 9781588396600. OCLC 1028910888. The basilica of Yererouk, dating to the late fifth or early sixth century, is one of the largest and most elaborate early Christian basilicas of Armenia.'

Type: Three aisled basilica Location: Just east of Turkish border, about 5 Km from ancient Ani. Important details: Remnants of wall paintings on the interior.

Summary: The church of Ererouk is erected on a stylobate with six steps indicating that it may have been built over the remains of a pagan temple. During the 6th century, some additions and changes were made to the original structure. The inscriptions include one in Greek on the south facade probably dating from the 7th century. Another north of the apse mentions restorations dating between the 6th and the 10th century. Two on the south facade are dated 1038, and another is dated between 1201-1212. The apse inscription names the church as the Martyrium of St. Karapet.

The church was excavated by Marr in 1908. The roof had collapsed and only the perimetrical walls of the church remained. Restoration work was undertaken by the Armenian Commission for the restoration of Monuments in 1928, including work on the exterior and interior steps. In 1948, he commission, under the direction of Sahinian, did further work including refacing the lower elevation of the south facade, resetting the 1038 inscription, and clearing the stylobate. There are many unanswered questions regarding details of the original form of the church. However, further excavation work and on-site studies are difficult to undertake because of its location in a sensitive military zone.

Ererouk, one of the largest churches constructed in Armenia during that period, is a basilica with a nave and two aisles. Two rectangular chambers of more than one story flank the east apse, while the west end has two chambers above which there rise two towers.

The eastern chambers communicate with the side aisles while those on the west have two doors each which lead to the side aisles and narthex respectively. Both the southeast and northwest chambers have a niche on their east wall. The northwest chamber may have been used as a baptistery.

Three pairs of pilasters on the north and south walls indicate that the interior was divided into four bays. On the east and west walls, there are two pairs of pilasters. It is not evident whether the three sets of freestanding nave pillars were cruciform in section (T’oramanian), as at the basilican church at Dvin or T-shaped (Stryzgowski) as at Kasagh, Ciranavor, and Eghvard. A very important question is whether the church was vaulted (T’oramanian, 1948; Stryzgowski, 1918; Krautheimer, 1965; Alpago-Novello, 1977) or covered with a wooden roof (Tokarski, 1961; Khatchatrian, 1971).

The church has two portals on the south wall and one on the west. There were poticos on the north and south, each with a semicircular apse on the eastern end. On the south, the pilasters of the portico are aligned with the internal ones on the south wall. This is not the case on the north , indicating that the porticos may have been a later addition. Another question as yet unresolved is whether the porticos had a vaulted roof (T’oramanian) or a wooden one (Tokarski).

The west end of the church with its twin towered facade appears to have been preceded by a vaulted narthex probably constructed later (Khatcharian, Alpago-Novello). Khatchatrian indicates that the lower part of the west facade was thickened in order to support the vault.

The west elevation includes a central portal with a narrow niche on each side flanked by two wider niches framed by semicircular arches. Above the portal, two pilasters mark the division between the central nave and the side aisles of the interior. The windows on the right and left are framed with moldings similar to those on the south elevation. High over the portal, above the level of the pilasters is a mullioned window with three openings.

Khatchatrian considers Ererouk a transitional monument between the Hellenistic basilica and the Oriental type, and the only monument of its kind in Armenia. He states that the height of the Mullioned window indicates the nave was much higher than the side aisles. This would make the church a Hellenistic-type basilica with a clerestory and a wooden frame over the nave. He postulates a wooden yerdik (corbelled central opening) for each bay. Most Armenian basilicas are of the Oriental-type in which one roof covers the vaulted naive and side aisles of approximately the same height but at Ererouk, no other evidence exists regarding the presence of a clerestory. Also, Armenian church structures of this period and earlier demonstrate a preference for vaulted roofs (Paboudjian and Alpago-Novello, 1997). In addition the three Helenistic-type Armenian basilicas at Tekor, Dvin, and Tsitsernavank had vaulted roofs.

Ererouk has features resembling those in contemporary Syrian churches (Turmanin, Ruweha) such as the twin-towered facade, the east and west chambers, porticos and gabled portals. Some elements however, are considered to be later additions (T’oramanian, Khatchatrian) to the original form. Other significant differences include the fact that the towers project sideways and the nave and aisles were probably vaulted.

1842 թ. Հովհաննես Շահխաթունյանցը հայտնաբերեց հայ և օտար պատմիչների կողմից երբևէ չհիշատակված Երերույքի տաճարը: Նա առաջինն էր, ով նորահայտ հուշարձանն արժեվորեց որպես “ամենապայծառ հոյակապ եկեղեցի” և տաճարում առկա 1038 թ. արձանագրության հիման վրա արեց չափազանց կարևոր եզրահանգում. “... և որպէս երևի յարձանագրութենէ անտի՝ կոչէր յառաջագույն անուն տեղւոյս Երերվաց դաստակ” 1 :

1907 թ. Նիկողայոս Մառը՝ առաջինն անդրադառնալով Երերույքի տաճարին, գրում է. “Եզրահանգում եմ. Երերույքի բազիլիկան, որ գտնվում է նույն իշխանական տոհմի տիրույթներում, կառուցվել է Կամսարականներից մեկի կողմից և այն ժամանակաշրջանում, երբ առաջ էր եկել Տեկորի տաճարի սկզբնական հենքը՝ Երերույքի տաճարի կրկնակը, ասել է թե՝ V դարի վերջին կամ VI դարի սկզբին” 2 :

1911 թ. Թորոս Թորամանյանը գրում է. “Ըստ իս՝ Տեկորի, Քասախի տաճարները պարզապէս հեթանոսական մեհեաններ են, իսկ մնացածները (նկատի ունի Երերույքի, Աշտարակի, Մրենի տաճարները – Վ. Գ.), եթե ոչ մեհեաններ, գոնէ մեհենեկան ձևերու ազդեցութեան տակ կանգնուած հայոց քրիստոնէութեան նախնական տաճարներ. թէև աւելի հաւանականը ըստ իս այն է՝ որ միւս նմաններն ալ հեթանոսական շէնքեր էին միայն մի քիչ աւելի ուշ փոխարկուած քան Տեկորի ու Քասախի տաճարները” 3 : 1930–1932-ին կրկին անդրադառնալով Երերույքի տաճարին՝ Թ. Թորամանյանը գրում է. “Շինության կամ հիմնարկության ժամանակը շատ պարզ որոշվում է ճարտարապետական տվյալների համեմատությամբ: Նախ, շենքի ներքին ձևը հունական սելլայի կամ բազիլիկի տիպն ու-

նի, որ եթե ոչ նախաքրիստոնեական, գեթ Հայաստանի քրիստոնեության սկզբին հիմնված է, այսինքն մի պարզ սրահ՝ կրոնական արարողությանց հատուկ” 4 :

Ուսումնասիրողները միաձայն ընդունեցին Ն. Մառի տեսակետը, ընդ որում՝ երբևէ չհիշատակելով Թ. Թորամանյանի տեսակետը: 1986 թ. երևան եկավ անսպասելի ու արտառոց մի կարծիք, ըստ որի հայ հանճարի փայլատակումներից մեկը՝ Երերույքի տաճարը, կառուցել են ոչ թե հայ, այլ սիրիացի վարպետները. “... չնայած խոր ինքնատիպությանը՝ հայկական վաղ քրիստոնեական ճարտարապետությունն իր վրա կրեց սիրիական համաժամանակյա պաշտամունքային ճարտարապետության ազդեցությունը: Սիրիացի վարպետներն առանձին դեպքերում կարող էին մասնակցել հայկական վաղ բազիլիկաների շինարարությանը: Մասնավորապես այդպիսի մի արտել պետք է որ աշխատեր Երերույքում” 5 :

Հայ գիտնականները փորձ անգամ չարեցին մոսկվացի գիտնականին պատասխանելու և պարզապես լռեցին: Ավելի արտառոցն այն էր, որ շարունակեցին և այսօր էլ Երերույքի տաճարը համարում են V–VI դարերի կառույց: Եվ սա այն դեպքում, երբ այդ կարծիքն իսպառ հերքելու համար բավարար էր վկայակոչել միայն մեկ տեսակետ, որը, կարծես, հենց այդ առիթով էր գրվել. “Անշուշտ պիտի կարծուի որ նախ քան Ս. Գրիգորի միջոցաւ ընդհանուր դարձը, երբ հայոց քրիստոնէութեան վառարանը Ասորիքն ու Միջագետքն էր, հետևաբար պէտք է որ հայոց եկեղեցիները այդ երկիրներու եկեղեցիներուն նմանէին. բայց մենք մինչև այսօր ոչ մի օրինակ չունինք նախ քան 4-րդ դար Ասորիքի և Միջագետքի եկեղեցիներու, որոնք կարելի լինէին համեմատել մեր հնագոյն եկեղեցիներու հետ: Բացի այդ, ինչպէս վերև տեսանք, Ասորիքի և Միջագետքի մէջ ալ չէր կարող լինել, քանի որ դեռ կը շարունակուէր հռոմէական կայսրութեան հալածանքը և թոյլատրուած չէր մեծամեծ եկեղեցիներ կանգնել նոյն նահանգներուն մէջ: Ուստի հայոց եկեղեցիներու սկզբնական ձևի ծրագրումը դարձեալ պիտի փնտռենք Հայաստանի մէջ գտնուած կանգուն ու կիսականգուն յիշատակարաններուն մէջ, որոնք փոքր ի շատէ համեմատուելով պատմութեան հետ, ըստ բաւականի հաւանական եզրակացութեան կառաջնորդեն մեզ” 6 :

Մեր գիտնականներն անկասկած գիտեին այդ տեսակետի գոյության մասին, սակայն վկայակոչել Թ. Թորամանյանին նշանակում էր, կամա թե ակամա,

խոստովանել, որ վաղ շրջանի հայ ճարտարապետության ուսումնասիրությունը ընթացել ու այսօր էլ ընթանում է ոչ թե հայ ճարտարապետության ուսումնասիրության հիմնադիր Թ. Թորամանյանի նախանշած ավելի քան հստակ ճանապարհով, այլ՝ միանգամայն խոտոր արահետներով:

ՀԽՍՀ Մինիստրների խորհրդին առընթեր Պատմության և Կուլտուրայի հուշարձանների պահպանման ու օգտագործման գլխավոր վարչության պետ Ա. Մ. Կիրակոսյանի պահանջով 1986-ին ներկայացրել եմ IV դարի սկզբին կառուցված Երերույքի տաճարի վերակազմության նախագիծ և համալիրի հետազոտական-հետախուզական, վերանորոգման-վերականգնման, շրջակայքի պեղմանբարեկարգման աշխատանքների առաջադրանք-նախահաշիվ 7 : Նույն թվականին էլ հրատարակել եմ տաճարի վերակազմության նախագիծը 8 :

Ա. Մ. Կիրակոսյանն առաջինն էր, ով նախաձեռնեց նախադեպը չունեցող նման ծավալի աշխատանք և իրականացրեց այդ ժամանակների համար աներևակայելի գործ՝ վերացրեց ռուս-թուրքական սահմանային անցակետը և Անիպեմզա քաղաքատիպ ավան ու Երերույքի տաճար այցելությունը դարձավ մատչելի: Նրանից հետո տարածքի պեղման աշխատանքներն այլևս չշարունակվեցին: Եվ Երերույքի տաճարը՝ թանգարան, իսկ տարածքում ճարտարապետության ուսումնասիրության գիտական կենտրոն հիմնադրելու՝ պետական մեծ գործիչ Ա. Մ. Կիրակոսյանի ծրագիրը մնաց անկատար:

1988 թ. անվերապահ ընդունելով Թ. Թորամանյանի՝ Տեկորի ու Երերույքի տաճարները հեթանոսական շրջանում կառուցված լինելու տեսակետը, անդրադարձել եմ Երերույքի տաճարի վերակազմությանը և նշել, որ “Հայկական վաղ միջնադարի եռանավ բազիլիկաների ծագման, թվագրման, վերակազմության, ընդհանուր քրիստոնեական ճարտարապետության մեջ նրանց տեղի ու դերի, ազդեցության ու փոխազդեցության հետ կապված հարցերը արմատական վերանայման կարիք ունեն” 9 : Հարցեր, որոնց կարևորության նկատառումով անդ-

րադարձել եմ նաև հետագայում 10: 1989-ին քննության եմ առել և ներկայացրել Երերույքի տաճարի վերակառուցման սկզբունքները 11: 2003-ին Երերույքի տաճարի թվագրման խնդրի հետ կապված՝ հայտնել եմ այն տեսակետը, որ “Պատմական Շիրակ գավառի կենտրոնական մասում՝ Ախուրյան գետի աջ ու ձախ ափերին տեղադրված Երերույքի և Տեկորի տաճարները հեթանոսական մեհյաններ են եղել և, ամենայն հավանականությամբ, կառուցվել են Երվանդ Վերջինի և Խոսրով Մեծի թագավորության միջև ընկած ժամանակահատվածում: Մինչ օրս Երերույքի տաճարը դիտարկվել է իբրև մեկուսի կանգնած շինություն: Պեղումները պարզ դարձրին, որ այն կառուցվել է Անիպեմզա ավանի արևմտյան մասում ընկած բարձրադիր ժայռաբլրի վրա, մոտ 2,5 հա տարածք զբաղեցնող պարսպապատ քաղաքում, թերևս քաղաք-սրբատեղիում: Բավարար հիմքեր կան ենթադրելու, որ այն Խորենացու մոտ հիշատակված Երվանդավանն է” 12: Փաստորեն, դեռևս 2003-ին մատնացույց եմ արել բացառիկ մի փաստ, որը, ինչպես կտեսնենք ստորև, առաջադիր խնդիրը լուծելու միակ բանալին է: Գիտնականները վերը բերված այս կարծիքները ոչ մերժեցին, ոչ էլ ընդունեցին՝ հավատարիմ իրենց սովորության, պարզապես լռեցին:

Եզրահանգում. Հայաստանի Հանրապետության Անիի շրջանի Ախուրյան գետի ձախ ափին գտնվող Երերույքի բազիլիկ տաճարը մ. թ. ա. 220 – 201 թվականներին հիմնադրել է Երվանդ Դ թագավորը:

1907 թ. Նիկողայոս Մառը՝ առաջինն անդրադառնալով Երերույքի տաճարին, գրում է. “Եզրահանգում եմ. Երերույքի բազիլիկան, որ գտնվում է նույն իշխանական տոհմի տիրույթներում, կառուցվել է Կամսարականներից մեկի կողմից և այն ժամանակաշրջանում, երբ առաջ էր եկել Տեկորի տաճարի սկզբնական հենքը՝ Երերույքի տաճարի կրկնակը, ասել է թե՝ V դարի վերջին կամ VI դարի սկզբին” 2 : 2 Н. Марр. Ереруйкская базилика. Ереван, 1968, с. 28.

1911 թ. Թորոս Թորամանյանը գրում է. “Ըստ իս՝ Տեկորի, Քասախի տաճարները պարզապէս հեթանոսական մեհեաններ են, իսկ մնացածները (նկատի ունի Երերույքի, Աշտարակի, Մրենի տաճարները – Վ. Գ.), եթե ոչ մեհեաններ, գոնէ մեհենեկան ձևերու ազդեցութեան տակ կանգնուած հայոց քրիստոնէութեան նախնական տաճարներ. թէև աւելի հաւանականը ըստ իս այն է՝ որ միւս նմաններն ալ հեթանոսական շէնքեր էին միայն մի քիչ աւելի ուշ փոխարկուած քան Տեկորի ու Քասախի տաճարները” Թ. Թորամանյան. Տեկորի տաճարը, Թիֆլիս, 1911, էջ 77:

1988 թ. անվերապահ ընդունելով Թ. Թորամանյանի՝ Տեկորի ու Երերույքի տաճարները հեթանոսական շրջանում կառուցված լինելու տեսակետը

The clerestory and two-towered west facade of the early sixthcentury basilica at Ereruyk can be traced to Syria...

the brief but masterly survey by Krautheimer, Early Christian and Byzantine Architecture, 228ff.

p. 228-230... Krautheimer, Richard (1965). Early Christian and Byzantine Architecture. Penguin Books. p. 230.

list

"Երերույքի տաճար". hushardzan.am (in Armenian). Service for the Protection of Historical Environment & Cultural Museum Reservations. 4 August 2014. Archived from the original on 18 March 2020.

"Երերույքի Սուրբ Կարապետ վկայարան". [from Christian Armenia Encyclopedia (2002)] (in Armenian). Institute for Armenian Studies Yerevan State University. Archived from the original on 18 March 2020.

https://shs.hal.science/halshs-03368777/ Yereruyk: A Site Rich in Enigmas and Promises. The Armenian-French Archaeological Mission of LA3M in Armenia (2009-2016) Patrick Donabédian

Soghoyan, Yernuhi (27 June 2018). "Վտանգված եզակի մշակութային կառույց՝ Երերույքի տաճար [Endangered unique cultural monument: Yereruyk]". Hetq (in Armenian). Archived from the original on 21 March 2020.

Sahinian, Alexander (1953). "Հայաստանի բազիլիկային կառուցվածքների կազմավորումն ու նրանց հետագա զարգացման ընթացքը [The formation of the basilic structures of Armenia and the course of their further development]". Bulletin of the Academy of Sciences of the Armenian SSR: Social Sciences (in Armenian) (3): 63–88.

"Basilica of Ererouk". wmf.org. World Monuments Fund. Archived from the original on 21 March 2020.

"Conservation Plan for the Basilica of Ererouk". wmf.org. World Monuments Fund. January 1998. Archived from the original on 21 March 2020.

Barseghian, Lavrenti (2003). "Կրկին անգամ Անի-Երերույք պատմա-հնագիտական միջազգային արգելոց կազմակերպելու հարցի շուրջ [Once again about organization of the international historical archeological reserve in Ani-Yereruyk]". Issues of the History and Historiography of the Armenian Genocide (in Armenian) (8): 7.

Shelov-Kovedyaev, F. V. [in Russian] (1986). "Заметки по греческой эпиграфике Армении [Observations on Greek Epigraphy in Armenia]". Patma-Banasirakan Handes (in Russian) (1): 59–70.

Grigoryan, Vahagn (2014). "Հայաստանի ճարտարապետության պատմության հիմնովին վերանայման խնդիրը [The Problem of Fundamental Revising the History of Armenian Architecture]". Patma-Banasirakan Handes (in Armenian) (1): 16–21.

"Yereruyk Temple Continues To Puzzle Archaeologists". Asbarez. (via Armenpress). July 17, 2015. Archived from the original on 28 July 2018.

http://hpj.asj-oa.am/4191/ Առաջին վաղ միջնադարյան հ ա յկա կան հուշարձանը, որը հետազոտեց և նրա մասին մենագրական ուսումնասիրություն ԳԸ^ց Մառը, դա Երերույքի տ աճա րն էր։ Ե ր ե րո ւյքի բազիլիկան հանգուցային նշանակություն ունի .......

https://www.pravenc.ru/text/190127.html https://web.archive.org/web/20211108175258/https://www.pravenc.ru/text/190127.html

https://hy.m.wikisource.org/wiki/%D4%B7%D5%BB:The_Architecture,_Tom_1.djvu/240

https://www.persee.fr/doc/crai_0065-0536_1920_num_64_3_74311

https://www.bcin.ca/bcin/detail.app?id=112702

https://hal.inria.fr/halshs-01921656/ https://hal-ephe.archives-ouvertes.fr/LA3M/halshs-02196598v1

http://treasury.am/hy/%D5%A5%D6%80%D5%A5%D6%80%D5%B8%D6%82%D5%B5%D6%84%D5%AB-%D5%BF%D5%A1%D5%B3%D5%A1%D6%80%D5%A8-2?query=

2020 https://hetq.am/hy/article/117357 https://www.primeminister.am/hy/press-release/item/2020/05/21/Cabinet-meeting/

http://escs.am/am/news/6392

Gallery

Arshak Fetvadjian https://www.facebook.com/NationalGalleryOfArmenia/photos/a.824108014266981/3544606682217087/

References

Bibliography

• Grigoryan, Vahagn (2018). "Երերույքի տաճարի թվագրման խնդիրը կամ որտեղ են գտնվել Բագարան և Երվանդավան քաղաքները [The problem of dating the basilica of Yereruyk or where the cities of Bagaran and Yervandavan were located]". Patma-Banasirakan Handes (in Armenian) (1): 217–224.

BIBLIOGRAPHY

• ALISHAN, L. Shirak. Venice, 1881, 170-172.
• ABICH, H. Aus dem Kaukasischen Landern: Reisenbriefe von Hermann, Wien 1896, Band 1, 201-202.
• MARR, N. Ererujskaja Bazilika: Armjanskij Chram V-VI VV. St. Petersburg, 1907.
• STRYZGOWSKI, J. Die Baukunst der Armenier und Europa. 2 Vols. Vienna, 1918, 154-158, 397-403, 442-443.
• T’ORAMANIAN, T’. Nyut’er Haykakan Chartarapetut’yan Patmut’van. 2 Vols. Erevan, 1942-1948. I, 286-288; II72-74, 127-128.
• JAKOBSON, A. Ocerk istorii Zodcestva Armenii V-XVIII VV. Moscow and Leningrad, 1950, 12-17.
• KRAUTHEIMER, RICHARD. Early Christian and Byzantine Architecture. Harmondsworth, 1965, 229.
• SARKISIAN, G.A. AND VLASOV, A.V. “Architektura Armenii” Vseobscaja Istorija Architektury III. Moscow and Leningrad, 1966, 08-212.
• DER NERSESSIAN, S. The Armenians. Praeger Series Ancient Peoples and Places Vol. 68. New York, 1970, 101-102.
• KHATCHTRIAN, A. L’Archtecture Armenienne du IV au VI Siecle. Paris, 1971, 45-48.
• SAHINIAN, A. “Isskustvo Armenii”. Iskusstvo Narodov SSR, IV XIII Vekov. Moscow, 1973. II, 97-98.
• CUNEO, P. “Le Basiliche Paleocristiane Armene”, Corso di Cultura Sull’arte Ravennate e Bizantina. Ravenna, 1973, 222, 228-233.
• KOUYMJIAN, D.C. “Ereuyk’i Basilikayi Patmut’ian Hetkerov”, Hask, XLIII, N. 7-8, 1974, 296-310.
• HAROUTHIOUNIAN, V.M. AND HASRATHIAN, M. Monuments of Armenia. Beirut, 1975, 34.
• PABOUDJIAN, P. AND ALPAGO-NOVELLO, A. Ererouk. Documenti di Architettura Armena No. 9. Milan, 1977.
• DER NERSESSIAN, S. Armenian Art. Paris, 1977 and 1978, 28, 33.