Lapland expedition map (Europe relief borderless BG) edit

Nominal SVG width 1,401; set to 1800 for map-making

 
 
Uppsala
 
Gävle
 
Umeå
 
Lycksele
 
Sorsele
 
Luleå
 
Jokkmokk
 
Kvikkjokk
 
Sørfold
 
Kalix
 
Tornio
 
Vittangi
 
Kemi
 
Turku
 
Åland
 
Grisslehamn
Waypoints for Linnaeus' Lapland expedition.[1][2]

Lapland expedition map (Scandinavia BG) edit

Set to 600 for map-making.

 
 
Uppsala
 
Gävle
 
Umeå
 
Lycksele
 
Sorsele
 
Skellefteå
 
Piteå
 
Luleå
 
Jokkmokk
 
Kvikkjokk
 
Sørfold
 
Kalix
 
Tornio
 
Vittangi
 
Kemi
 
Turku
 
Åland
 
Grisslehamn
Waypoints for Linnaeus' Lapland expedition.[1][3]
  • Blunt, Wilfrid (2001). Linnaeus: the compleat naturalist. London: Frances Lincoln. ISBN 0711218412.

Religion edit

Here, in peace and quiet, I am going to write down info on Linnaeus' religious beliefs, e.g. natural theology.

Conflict with theological views edit

 
The bedroom door frame in Linnaeus' summer home bears his personal motto: "Innocue vivito, numen adest", Live unimpeachably— God is present.[4]


Rebuke followed; the Lutheran Archbishop of Uppsala accused him of impiety.[5] The Catholic Church went further; Pope Clement XIII banned the works of Linnaeus by listing them in the Index Librorum Prohibitorum in 1758 and also condemned copies to be burned.[6][a 1]

But... was the "rebuke" for the classification or (or also) for the sexual system of plants? It seems likely; see [4][5]

  1. ^ The complete ban was only partially lifted a decade and a half later as the result of an appeal by Cardinal Francesco Saverio de Zelada to Clement XIII's successor, Pope Clement XIV.

Animalia Paradoxa edit

Text from the 4th (1744) edition of Systema Naturae.

ANIMALIA PARADOXA

HYDRA corpore anguino, pedibus duobus, collis septem, & totidem capitibus, alarum expers, asservatur Hamburgi, similitudinem referens Hydræ Apocalypticæ à S. JOANNE Cap. XII. & XIII. defcriptæ. Eaque tanquam veri animalis speciem plurimis præbuit, sed falso. Natura sibi semper similis plura capita in uno corpore nunquam produxit naturaliter. Fraudem & artificium, cum ipsi vidimus, dentes Ferino-mustelini, ab Amphibiorum dentibus diversi, facillime detexerunt.

RANA-PISCIS, seu RANÆ IN PISCEM METAMORPHOSIS valdè paradoxa est, quum Natura mutationem Generis unius in aliud diversæ Classis non admittat. Ranæ, ut Amphibia omnia, pulmonibus gaudent & ossibus spinosis. Pisces spinosi, loco pulmonum, branchiis instruuntur. Ergo legi Naturæ contraria foret hæc mutatio. Si itaque piscis hic instructus est branchiis, erit diversus à Rana & Amphibiis. Si vero pulmonibus, erit Lacerta: nam toto cœlo à Chondropterygiis & Plagiuris differt.

MONOCEROS Veterum corpore equino; pedibus ferinis; cornu frontis recto, longo, spiraliter intorto, Pictorum figmentum est: MONODON Artedi ejusmodi cornu gerit, cæteris vero partibus multum differt.

PELECANUS rostro vulnus infligens pectori suo, ut emanante sanguine sitim pullorum levet, fabulosè ab iisdem traditur, Ansam fabulæ dedit sacculus sub gula pendulus.

SATYRUS caudatus, hirsutus, barbatus, humanum referens corpus, gesticulationibus valde deditus, salacissimus, Simiæ species est, si unquam aliquis visus fuit. Homines quoque Caudati, de quibus recentiores peregrinatores multa narrant, ejusdem generis sunt.

BOROMETZ seu AGNUS SCYTHICUS plantis accenserur, & agno adsimilatur, cui caulis instar plantæ è terra erumpens umbilicum intrat, idemque sanguine præditus à feris devorari temerè dicitur. Est autem artificiosè ex radicibus Filicinis Americanis compositus. Naturaliter autem est Embryo Ovis allegoricè descriptus, qui omnia data habet attributa.

PHOENIX, Avis species, cujus unicum in mundo individuum, & quæ decrepita ex ferali busto, quod sibi ex aromatibus struxerat, repuerascere fabulosè fertur, felicem subitura prioris vitæ periodum. Est vero PALMA DACTYLIFERA. vid. Kæmpf.

BERNICLA seu ANSER SCOTICUS & CONCHA ANATIFERA è lignis putridis, in mare abjectis, nasci à Veteribus creditur. Sed fucum imposuit Lepas interaneis suis penniformibus, & modo adhærendi, ac si verus ille Anser Bernicla inde oriretur.

DRACO corpore anguino, duobus pedibus, duabus alis, Vespertilionis instar, est Lacerta alata, vel Raja per artem monstrose ficta, & ficcata.

AUTOMA MORTIS Horologii minimi sonitum edens in parietibus, est Pediculus pulsatorius dictus, qui ligna perforat, eaque inhabitat.

MANTICORA. Facie senis decrepiti, corpore Leonis, cauda apice aculeis stellata.

ANTILOPE. Facie Feræ, pedibus Pecoris, cornibus Capræ serratis.

LAMIA. Facie Hominis; mammis virginis; corpore Quadrupedis squamato, pedibus anterioribus Feræ, posterioribus Pecoris.

SIREN Art. gen. 81. Syrene Bart. quamdiu nec vivus, nec mortuus visus, пес fidè & perfecte satis descriptus, in dubium vocatur.

Notes edit

  1. ^ a b Blunt, Wilfrid (2001). pp. 41–65. {{cite book}}: Missing or empty |title= (help)CS1 maint: numeric names: authors list (link)
  2. ^ See also this map showing Linnaeus' travels during his Lapland expedition via [1] from Linné, Carl von. 1991. Lappländische Reise und andere Schriften. Leipzig.
  3. ^ See also this map showing Linnaeus' travels during his Lapland expedition via [2] from Linné, Carl von. 1991. Lappländische Reise und andere Schriften. Leipzig.
  4. ^ http://www.linnaeus.uu.se/online/history/karikatyr.html
  5. ^ Aczel, Amir D. (October 2007). The Jesuit and the Skull: Teilhard de Chardin, Evolution, and the Search for Peking Man. Riverhead Books (part of Penguin Group). ISBN 978-1594489563.{{cite book}}: CS1 maint: date and year (link)
  6. ^ Soulsby, Basil H. (1933). A Catalogue of the Works of Linnaeus in the British Museum (2nd ed.). British Museum. This reference appears as a note to item "1223*" in "XI. Zoological Works.—Appendix." which may be viewed on page 6 of 8 in this PDF file: [3]