رپ دری: edit

رَپِ دری به نوعی از ژانر موسیقی به نام رَپ گفته می‌شود که به زبان دری، یکی از زبان‌های رسمی افغانستان، خوانده می‌شود. این سبک موسیقی علاوه بر تأثیرات گرفتن از رپ آمریکایی، ویژگی‌های خود را نیز داراست و تا حدودی با رپ آمریکایی تفاوت دارد. ظهور رَپِ دری در افغانستان به ویژه در دهه ۱۳۸۰ خورشیدی آغاز شد و هنوز هم خوانندگان بسیاری به صورت زیرزمینی و بدون مجوز در این سبک موسیقی فعالیت می‌کنند.

در افغانستان، خوانندگان رَپ از این هنر برای بیان اعتراضات خود نسبت به مشکلات اجتماعی، سیاسی، و فرهنگی استفاده می‌کنند. این اعتراضات می‌توانند به شکلی عمیق و موثر به چالش‌ها و نگرانی‌های جامعه افغانستان اشاره کنند. مانند رَپِ فارسی، خوانندگان رَپِ دری نیز اهداف و نیات متفاوتی دارند و از این هنر برای انتقال پیام‌های گوناگون به جامعه استفاده می‌کنند.

این سبک از موسیقی با بهره‌گیری از تکنیک‌های غربی و همچنین بهره‌مندی از المان‌ها و عناصر موسیقی بومی افغانستان شکل گرفته است. این ترکیب منحصر به فرد، یک فضای هنری خاص را در موسیقی افغانستان ایجاد کرده است که به عنوان یک شکل هنری جذاب و شناختی توسط جوانان افغان تحسین می‌شود.

بسیاری از خوانندگان رَپِ دری در مهاجرت این حرفه خود را ادامه میدهند و تعداد زیادی از این هنرمندان در ایران و اروپا و امریکا زندگی میکنند. این هنرمندان با استفاده از صدای خود، داستان‌های زندگی خود را با چالش‌ها و مشکلات کنونی افغانستان آشکار می‌کنند و در کنار آن به جوانان انگیزه می‌دهند تا به دنبال تغییرات مثبت در جامعه‌شان بگرایند.

موسیقی رپ دری، به‌طور کلی به دو دسته تقسیم می‌شود: edit

دسته اول: رَپِ مین استریم در افغانستان که بیشتر از موضوعاتی مانند زندگی شخصی، افکار شخصی، خوشگذرانی، عشق و مسائل روزمره می‌نویسند و آثاری تولید می‌کنند که از زندگی آزاد و دور از محدودیت‌ها به تصویر می‌کشد.[۴]

دسته دوم: رَپِ زیرزمینی در افغانستان که از لحاظ آرایه و قافیه‌ها پیچیده‌تر از رَپِ مین استریم است. این خوانندگان معمولاً اعتراضی‌تر از همکاران مین استریم هستند، اما جنبه سیاسی اجتماعی مختصری از این سبک نیست. زیرا بسیاری از آثار این گروه‌ها به انواع مختلف موضوعات اعتراضی می‌پردازند، حتی ممکن است تکنیک‌های نوشتاری راک و پاپ را در کارهای خود ادغام کنند.[۵]

تاریخچه: edit

تاریخچه موسیقی رَپِ دری در افغانستان به دهه‌های اخیر برمی‌گردد. این سبک موسیقی نه تنها به عنوان یک شکل هنری بلکه به عنوان یک وسیله برای بیان افکار و احساسات جوانان افغان شناخته می‌شود. خوانندگان رَپِ دری به وسیله متن‌های خود سعی در ترجمه تجارب شخصی و اجتماعی خود به زبان موسیقی دارند.

این سبک موسیقی نه تنها یک ابزار برای اعتراض به مسائل اجتماعی و فرهنگی است بلکه یک وسیله برای ایجاد هویت و ارتباط با جوانان افغان نیز محسوب می‌شود. از زمان ظهور رَپِ دری، این هنر به یک قطب فرهنگی جذاب تبدیل شده است و تأثیرات آن در جوانان و جامعه افغانستان به‌طور چشمگیری احساس می‌شود.